Все новости

Аляксей Протас: «Вашынгтон» не зачапіў ніводны матч з «Рэйнджэрс», але нічога страшнага – гордыя тым, што апынуліся ў плей-оф НХЛ».

7 траўня, 15:04

Беларускі хакеіст «Вашынгтона» Аляксей Протас падзяліўся ўражаннямі пасля першага ў кар'еры ўдзелу ў плей-оф НХЛ.

Нагадаем, каманда беларуса вылецела з першага раунда Кубка Стэнлі ад «Рэйнджэрс» з лікам 0-4 у серыі.

– Вы ўпершыню згулялі ў плэй-оф НХЛ…

– Выдатныя адчуванні, вядома. Калі выходзіш у Нью-Ёрку на лёд культавага «Мэдысан-сквер-гардэн» (хатняя арэна «Рэйнджэрс» – Tribuna.com), то атмасфера проста незабыўная. Велізарны ажыятаж, палац бітком, усё крычаць-шумяць. Інтэнсіўнасць, хуткасці, колькасць сілавой барацьбы ў плэй-оф значна ўзрастаюць. У кожнай гульні залімітавая самааддача. У рэгулярным чэмпіянаце няма такой цаны памылкі. А ў плэй-оф кожны промах можа перавярнуць серыю. Трэба быць да гэтага гатовым. Так, усё скончылася не так, як мы жадалі («Кэпіталз» саступілі «Рэйнджэрс» у 1/8 фіналу з лікам 0:4. Протас аддаў дзве рэзультатыўныя перадачы – Tribuna.com). Але гордыя тым, што апынуліся ў плэй-оф.

– Чаго не хапіла ў серыі супраць «Рэйнджэрс»?

– Усё ж такі мы гулялі супраць найлепшай каманды рэгулярнага чэмпіянату. Не зачапілі ніводны матч, але не лічу, што моцна саступалі. Напрыклад, у роўных складах глядзеліся добра. Трохі прайгралі нашы спецбрыгады (з 15 шайб у гэтай серыі «Рэйнджэрс» закінулі шэсць у большасці і дзве ў меншасці – Tribuna.com), але як ёсць. Нічога страшнага. Гэта вопыт для многіх маладых хлопцаў, які, упэўнены, дапаможа ў будучыні.

– Вашай камандзе прыйшлося панервавацца ў канцоўцы рэгулярнага чэмпіянату, калі толькі ў апошнім матчы гарантавалі сабе месца ў плэй-оф.

– Думаю, мы добра гулялі ўвесь сезон. У «рэгулярцы» 82 матчы – без спадаў амаль ніхто не абыходзіцца. Каманда страціла і некалькі лідараў: Ніклас Бэкстрэм прыпыніў выступы з-за траўмы, потым абмянялі [Яўгена] Кузняцова, [Энтані] Манту, з якім часта гуляў у адным звяне. Але мы заўсёды знаходзілі шлях да перамогі. Плэй-оф для «Вашынгтона» пачаўся месяцы два таму – кожная параза магла быць апошняй. Каманда заслужыла месца ў плэй-оф.

– Раней вы бралі Кубак Колдэра ў Амерыканскай хакейнай лізе, перамагалі ў Заходняй хакейнай лізе, будучы юніёрам, прычым два разы выйгравалі ў фінале ў авертайме сёмага матчу. Як не завагацца ў сітуацыі «ўсё ці нічога»?

– Так, напэўна, трэба гуляць у свой хакей і не забіваць галаву іншымі думкамі. Важна захоўваць спакой, а там ужо будзь што будзе. Рабяты ў распранальні звычайна падтрымліваюць адзін аднаго, наладжваюцца, і няма асаблівага хвалявання. У ключавых матчах, калі браць маю кар'еру, рэдка бывалі прыгожыя галы – звычайна закідваліся працоўныя шайбы. Ужо потым, пракручваючы гульню ў галаве, усведамляеш, як усё было на тоненькага. Але ў самым матчы проста б'ешся і аддаеш усе сілы, – сказаў Протас.